Ali Kaptan (1893-1982)

Ali Kaptan (1893-1982) 

Rakıyı teneke ile içen Gâvur lakaplı sünger avcısı. Ali Kaptan, doksanıncı yaşına basmadan birkaç gün önce ölür. Halikarnas Balıkçısı'nın has dostu olan bu ihtiyar, dinçliği, cesareti ve açık kafalı oluşuyla ünlendi, ama içki içmedeki sürekliliğiyle ününe ün kattı. 

Kemal Sülker onun hakkında şunları yazar: "Ali Kaptan'ın mahalle bakkallığı yaptığı yıllarda, ortağı kazandıklarını dostuna yedirir durur. Dükkânda şarapları birlikte içer, eğlenirler. Dükkân tamtakır kalınca Ali Dayı dükkânı doldurmak için ortağından paraları ister. Boynu bükülen ortak, meteliksiz kaldıklarını söyleyince Ali Dayı, son şarap şişesini de açar ve başlarlar yeniden içmeye. 

Şişenin dibine yaklaştıklarında Ali Dayı, elinde bayrak karşı direğe yürümeye başlar. Çeker bayrağı, bağlar bir tomar dinamiti direk ucuna, fitili uzatıverir dükkâna, son kadehi de yuvarladıktan sonra, sigarayı dokunduruverir fitile. Sessiz saniyeler sonunda patlama ve bir sarsıntı! Koşuşmalar, geceyi yırtan bekçi... 

Polisler yakalar iki ortağı, sabahleyin yargıcın karşısına diker. Yargıç sorar, sarhoşluğunu atamayan Ali Kaptan, sakin sakin yanıtlar: Bizde âdettir, iflas eden esnaf için iflas bayrağı çekilir, iflas topu atılır, herkes bilsin diye. Biz topu nereden bulalım, onun yerine dinamit patlattık. 

Yargıç bakar hallerine, gülmeye başlar: Önce gidin, soğuk bir su için, sonra denize girip yıkanın, defolun diyorum, anladınız mı? Koşaradım çıkarlar adliyeden." Kemal Sülker "Bâbıâli'nin İçkicileri: Ali Kaptan", Cumhuriyet, 6 Temmuz 1982 / Erdal Alova İçki ve Edebiyat Âlemi ali rıza Argoda votka. aliyül âlâ En iyisinin iyisi. Osmanlı'nın son yıllarda ve Cumhuriyet döneminde alkol derecesi %47-50 olan ve çoğunlukla iki kez damıtılan lüks rakıların sıfatıdır. Ayrıca nadir de olsa bu tür rakılar için fevkalâde sıfatının kullanıldığı görülür.


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nice Aşk Yitirdim Ben, Yitirmenin Ne Olduğunu Biliyorum

Kışkırtıcı bir bakışıyla çılgına döndüğüm, bir dudak büküşüyle ağulu acılar çektiğim, kahkahalarıyla şenlenip gözyaşlarıyla kederlendiğim, bir tanrıça katına çıkartıp tapındığım, kutsal mabetlerinin sunaklarına hayatımı bir adak gibi bırakmayı arzuladığım, memelerinde, kasıklarında, kalçalarında, bacaklannda, boyunlarında adanmış topraklarda dolaşan bir sofu gibi vecd içinde kendimden geçerek dolaştığım, ayaklarına kapandığım, göğüslerinde ağladığım, saçının bir teline halel gelmesin diye fütursuzca ölüme yürüyeceğimi hissettiğim, bazen öldürmeyi şiddetle istediğim, onda yok olup onla var olduğum, bana her defasında aşkı, acıyı, sevinci, hayatı ve ölümü yeniden öğreten kadınlar yitirdim ben. Kızıl bir kor gibi örslerine bıraktığım ruhumu bazen sert darbelerle, bazen yumuşak dokunuşlarla şekillendiren, benden bir başka ben yaratan, onun her şeyi, babası, oğlu, kardeşi, kocası, sevgilisi olduğum, onu her şeyim yaptığım, varlığıyla her şeyin tadını, kokusunu, görüntüsünü değiştiren, sırad...
Devamı

Bayrampaşa’da Yerleşim

Bayrampaşa’da yerleşim 1927 yılında başladı. Bulgaristan’ın Filibe şehrinden göç eden insanların yerleştiği yer olan Bayrampaşa’da Velibey (Demirkapı), Ferhatpaşa ve Cicoz çiftlikleri kuruldu. 1950’lerde Makedonya’dan ve 1960’lı yıllarda Yugoslavya’dan göç eden insanlara barınma imkanı tanıyan ilçe, vatan caddesinin yapımı sırasında istimlak edilen bölge halkının sağmalcılara taşınarak nüfus yoğunluğu yaşandı. Eski adı Sağmalcılar olan ilçede 4. Murad’ın Sadrazamlarından Bayram Paşa’nın burada bir çiftlik sahibi olmasından dolayı bayrampaşa adını aldı. 1970’li yıllarda hızla kentleşen ilçe, sanayi; yedek parça, otomobil tamiri, kalıpçılık, elektrik elektronik parça üretimi, hırdavat alet üretimi, plastik döküm, soğuk demir işlemesi, talaşlı üretim, tekstil gibi alanlara yöneldi. Tarihi eserler bakımından da gelişmiş olan Bayrampaşa’da yer alan Çevik Kuvvet Şube Müdürlüğü hizmet binası olarak ayrılan Maltepe Askeri Hastanesi, 1827’de yaptırıldı.  Ferhat Paşa çiftliği 20.yy. başlar...
Devamı

HAYALLER KURMAK

HAYALLER KURMAK  • Düşlerimiz gökyüzüne astığımız yıldızlardır, gecemizi aydınlatır.  Eğer hayallerimiz olmazsa hayatımızın da bir amacı olmaz. Amaçsız bir hayat, sona erdiğinde ağzımızda tat bırakmayan bir yiyeceğe, küle dönmüş bir gazete sayfasının rüzgârda savrulmuş haline benzer, elimizde bize ve insanlığa bir şey kalmaz.  “ İnsanın aklı kendisine sınırlamalar getirilmesinden nefret eder, ” diyen şair, yazar ve devlet adamı Joseph Addison (1672–1719) mutlu bir hayat için, gereken üç şeyi şöyle sıralıyor:  1. Yapacak bir iş.  2. Sevecek bir eş. 3. Gerçekleştirilebilecek bir düş.  Hayallerdir bizleri canlı kılan; yeni sulanmış çiçeklerin başlarını yukarı kaldırması gibi dimdik ayakta kalmamızı hayallerimiz sağlar. Yenilenme fırsatları sunar bize, yeni hedefler belirleme, bunlar için uğraş verme, çabalama, harekete geçme…  İvme kazandırır yaşamın durağanlığına. Amacımız için uğraşmanın mutluluğu tüm ruhumuza yayılır o an farkında olsak da, olmasak da...
Devamı